Tegen het einde van de vorige eeuw ontstond het idee dat de bestaande vorm van politiek bedrijven, hopeloos inefficiënt was. Ook partijen links van het midden gingen erin geloven. (Wim Kok : “afschudden ideologische veren”). Langzaam aan werd politiek een vorm van management. Helaas verloren de middenpartijen daarmee hun herkenbaarheid, hun eigen gezicht. Kiezers verloren hun keuze.
Er moet wat veranderen. Het moet zeker meer over waarden gaan, en meer met gevoel. Wat mij hielp is het lezen van “Waardenloze Politiek, ondertitel Hoe de Nederlandse politiek de kunst van het conflict verloor”, van Tom van der Meer.Hij vatte de twee politieke hoofdstromingen in Nederland zeer bondig samen:
“Technocratie is inhoud zonder conflict, populisme is conflict zonder inhoud”.
Dat mis ik! Het conflict! Natuurlijk mis ik niet het conflict op de persoon. Dat geeft verruwing en verhuftering. Maar ik mis het conflict, liefst over waarden; waarbij de wederzijdse wil tot het vinden van een vruchtbaar compromis centraal staat.De middenpartijen in Nederland verliezen hun gezicht, hun persoonlijkheid, omdat ze te technocratisch zijn.
“het technocratische argument pretendeert dat de politiek waardenloos en alternatiefloos is. Het is niet gek dat dat tot weerstand leidt bij de bevolking” (van der Meer)
In onze partij ontmoet ik vooral aardige mensen, sociaal bewogen, met het hart op de goede plaats. Maar bijna alle gesprekken gaan over en naar de fractie, ook teveel managerstaal. Te weinig mensen laten zich horen Meer dicussie tussen meer leden is nodig. Meer praten over waarden en conflicten tussen waarden. Niet in een zaaltje, maar in kleine groepjes.Ook onze partij moet minder technocratisch worden.
Een mooie uitdaging voor het bestuur en onze werkgroep!
